آمپول ٢ میلی لیتری

هر آمپول (٢ میلی لیتر) حاوی: فاموتیدین ٢۰ میلی گرم

١۰ آمپول ٢ میلی لیتری به همراه برگه راهنما داخل یک جعبه

مهار کننده رقابتی رسپتورهای هیستامین (H_٢)

این دارو برای شرایط فعلی شما تجویز گردیده است. لذا از مصرف آن در موارد مشابه یا توصیه به دیگران خودداری نمایید. قبل از مصرف برگه راهنما را به دقت مطالعه نمایید. این شرکت مسئولیتی در قبال مصرف خودسرانه دارو ندارد. داروها موارد مصرف مختلفی دارند، لذا ممکن است هدف پزشک از تجویز دارو در برگه راهنما ذکر نشده باشد. از مصرف بیش از مقدار تعیین شده خودداری نمایید. در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً به پزشک یا مراکز درمانی مراجعه نمایید.

این دارو در بیماران بستری که بیش اسیدی پاتولوژیک معده دارند، در زخم های intractable یا بعنوان جایگزین فرم خوراکی برای استفاده کوتاه مدت در بیمارانی که قادر به مصرف خوراکی نیستند در موارد زیر مصرف دارد:

• درمان کوتاه مدت زخم فعال دئودنوم: بیشتر بیماران بزرگسال طی ۴ هفته درمان می شوند. به ندرت دلیلی برای مصرف با حداکثر دوز (Full Dose) به مدت ۶ تا ۸ هفته وجود دارد. مطالعات، ایمنی مصرف را در زخم دئودنوم در دوره های مصرف بیش از ۸ هفته ارزیابی نکرده اند.
• درمان نگهدارنده برای بیماران مبتلا به زخم دئودنوم در دوز کاهش یافته پس از بهبودی زخم فعال: مطالعات کنترل شده بیش از یک سال انجام نشده است.
• درمان کوتاه مدت زخم معده خوش خیم فعال: اکثر بیماران بزرگسال طی ۶ هفته درمان می شوند و مطالعات سلامت استفاده از فاموتیدین را بیش از ۸ هفته ارزیابی نکرده اند.
• درمان کوتاه مدت ازوفاژیت ناشی از GERD مانند ازوفاژیت خورنده یا زخمی که با آندوسکوپی تشخیص داده می شود.
• درمان بیش اسیدی پاتولوژیک معده مانند سندرم زولینگر-الیسون، مولتیپل آدنومای غدد درون ریز

مصرف در این دوران طبق نظر پزشک صورت گیرد.

داخلات دارویی احتمالی این فرآورده: بپریدیل، دروندارون، مزوریدازین، پیموزاید، پیپراکویین، ساکوییناویر، سپارفلوکساسین، ترفنادین، تیوریدازین، زیپراسیدون، آتازاناویر، دازاتینیب، ارلوتینیب.

در مصرف داروهای دیگر، پزشک را مطلع نمایید.

حساسیت به فاموتیدین یا سایر آنتاگونیست های گیرنده H_٢.

• در سالمندانی که خطر تشنج در آن ها وجود دارد از مصرف آنتاگونیست های رسپتور H_٢ خودداری نمایید.
• گوارشی: بهبود علائم بیماری به دنبال درمان دارویی، رد کننده تشخیص بدخیمی معده نیست.
• سیستم عصبی: واکنش های CNS، شامل گیجی، تشنج، توهم، سردرگمی، بیقراری، صرع و سستی در افراد مسن و بیمارانی که اختلال کلیوی دارند گزارش شده است، تنظیم دوز در این موارد ضروری است.
• کلیوی: در بیمارانی که اختلال عملکرد کلیوی متوسط تا شدید دارند بدلیل طولانی شدن فواصل QT و عوارض مغزی احتیاط نمایید. تنظیم دوز در این موارد پیشنهاد می شود.
• مصرف در نوزادان با وزن پایین (١۵۰۰- ۴۰١ گرم): ریسک NEC افزایش می یابد.
• فرآورده محلول شفاف و بی رنگ است در صورت تغییر رنگ یا مشاهده رسوب، از مصرف آن خودداری نمایید.
• هرآمپول برای یکبار مصرف است، باقیمانده دارو را پس از مصرف دور بریزید.
• جهت اطلاع از نحوه آماده سازی دارو پیش از مصرف به بخش آماده سازی جهت تجویز در همین برگه راهنما مراجعه نمایید.
• فروش بدون نسخه پزشک ممنوع است.

مونیتورینگ بیمار: کاهش ناراحتی گوارشی و شکم و بهبود اندوسکوپیک، کارایی دارو را نشان خواهد داد. در بیماران مسن تر، عملکرد کلیوی حین درمان بررسی گردد.

هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود، در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.

عوارض شایع: یبوست.

عوارض غیر شایع: خستگی، استفراغ، بی اشتهایی، خشکی دهان، نفخ شکم، تهوع، اختلالات چشایی.

عوارض نادر: تنگی قفسه سینه، پنومونی بینابینی، بیهوشی، تشنج.

عوارض دیگری که ممکن است بروز نماید شامل اسهال، سرگیجه، سر درد، سندروم استیونس جانسون، نکروز شدید پوستی، NEC در جنین یا نوزاد، آنافیلاکسی، آنژیوادم، رابدومیولیز، پنومونی بیمارستانی.

• بزرگسالان (افراد بالای ١۷ سال):
• زخم معده: ٢۰ میلی گرم هر ١٢ ساعت، بصورت تزریق وریدی یا انفوزیون وریدی پس از رقیق سازی (به بخش آماده سازی جهت تجویز مراجعه نمایید.)
• زخم دوازدهه: ٢۰میلی گرم هر ١٢ ساعت، بصورت تزریق وریدی یا انفوزیون وریدی پس از رقیق سازی (به بخش آماده سازی جهت تجویز مراجعه نمایید.)
• بیش اسیدی پاتولوژیک معده: ٢۰ میلی گرم هر ١٢ ساعت، بصورت تزریق وریدی یا انفوزیون وریدی پس از رقیق سازی (به بخش آماده سازی جهت تجویز مراجعه نمایید.)
• اطفال (١ تا ١۶ سال): زخم گوارشی:
• بیشترین دوز: ۴۰ میلی گرم در روز
• دوز اولیه: ۰/٢۵ میلی گرم در هر کیلوگرم وزن، هر ١٢ ساعت بصورت تزریق وریدی یا انفوزیون وریدی پس از رقیق سازی (به بخش آماده سازی جهت تجویز مراجعه نمایید.)
• دوز آلترناتیو: دوزهای تا ۰/۵ میلی گرم در هر کیلوگرم وزن، هر ١٢ ساعت در مطالعات بالینی استفاده شده است.
• اختلال عملکرد کلیوی: در کلیرنس کراتینین کمتر از ۵۰ میلی لیتر در دقیقه، ۵۰ درصد دوز تجویز شود و یا فواصل بین مصرف به ۳۶ تا ۴۸ ساعت افزایش یابد.

• IV Push: ٢ میلی لیتر فاموتیدین را محلول قابل تزریق دکستروز ۵ درصد یا ١۰ درصد یا محلول قابل تزریق رینگر لاکتات یا محلول قابل تزریق سدیم کلراید ۰/۹ درصد به حجم نهایی ۵ تا ١۰ میلی لیتر رقیق نمایید. تزریق حداقل طی ٢ دقیقه انجام شود.
• IV Infusion: ٢ میلی لیتر محلول فاموتیدین را با ١۰۰ میلی لیتر محلول قابل تزریق دکستروز ۵ درصد یا ١۰ درصد یا محلول قابل تزریق رینگر لاکتات یا محلول قابل تزریق سدیم کلراید ۰/۹ درصد رقیق نمایید. انفوزیون طی مدت ١۵ تا ۳۰ دقیقه صورت گیرد.

• تا هنگام مصرف دارو را درون جعبه نگهداری نمایید.
• دارو را در یخچال (دمای ٢ تا ۸ درجه سانتیگراد)، دور از نور نگهداری و از یخ زدگی محافظت نمایید.
• دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید.